12.000 jaar oud beeldje onthult eeuwenoude opvattingen over interactie tussen mens en dier

17

Een opmerkelijk bewaard gebleven kleibeeldje, ontdekt in Israël, biedt ongekend inzicht in de overtuigingen en artistieke expressie van het Natufische volk dat 12.000 jaar geleden leefde. Het kleine beeldhouwwerk toont een menselijke figuur met een vogel die zo is gepositioneerd dat een intieme handeling wordt gesuggereerd, wat vragen oproept over de vroege menselijke percepties van seksualiteit, spiritualiteit en de relatie tussen mens en dier.

De ontdekking en de betekenis ervan

Archeologen hebben het beeldje opgegraven in Nahal Ein Gev II, een archeologische vindplaats nabij het Meer van Galilea. Het stuk, gemaakt uit één blok klei en later in drie stukken gefragmenteerd, is iets minder dan vier centimeter hoog. Wat het bijzonder maakt is de helderheid van de voorstelling: een menselijke vorm met een vogel die in een suggestieve houding op zijn rug rust. Dit is niet alleen een artistieke representatie; het is de vroegst bekende afbeelding van een menselijke figuur in Zuidwest-Azië, daterend van vóór de gevestigde agrarische samenlevingen.

De Natufiërs waren een sedentaire jager-verzamelaarscultuur die het huidige Israël, Palestina, Jordanië, Libanon en Syrië tussen 15.000 en 11.500 jaar geleden bezetten. Hun nederzettingen, hoewel niet volledig agrarisch, vertonen vroege tekenen van permanente bewoning. De ontdekking van dit beeldje suggereert dat hun cultuur veel complexer was dan eerder werd aangenomen.

Wat het beeldje voorstelt

Het beeld toont een menselijke figuur, waarschijnlijk vrouwelijk, gezien het ingesneden driehoekige gebied dat de schaamstreek voorstelt en de symmetrische ovale afdrukken bij het gezicht die borsten suggereren. Op de rug van de mens rust een vogel, die aan de hand van de ter plaatse gevonden botten van dieren wordt geïdentificeerd als waarschijnlijk een gans. De positie van de vogel, met de vleugels naar achteren gespreid, suggereert een paring.

Hoewel sommige interpretaties suggereren dat het beeldje een jager voorstelt die een gedode vogel vervoert, zijn de onderzoekers voorstander van een mythologische verklaring: de afbeelding van een gans die part met een gehurkt vrouwtje. Dergelijke beelden van de verbintenissen tussen mens en dier zijn niet ongebruikelijk in latere mythen, en dit beeldje is het vroegst bekende voorbeeld.

Implicaties voor het begrijpen van vroege overtuigingen

Het beeldje daagt veronderstellingen uit over het spirituele en culturele landschap van de pre-neolithische periode. De Natufiërs, die leefden vóór de komst van de gevestigde landbouw, hielden zich al bezig met complexe symbolische voorstellingen. De creatie van dit beeldhouwwerk suggereert een opkomend verlangen om vrouwelijke beelden weer te geven, mogelijk gekoppeld aan de groeiende rol van vrouwen in spirituele praktijken.

Bovendien kan een gedeeltelijke vingerafdruk op het beeldje erop duiden dat het door een vrouw is gebeeldhouwd. Gebaseerd op vergelijkingen van de dichtheid van de ruggen met moderne vingerafdrukken, suggereert de afdruk vrouwelijk auteurschap, hoewel dit voorlopig blijft.

De bredere context

Het beeldje werd ontdekt in een deel van de begraafplaats dat werd gebruikt voor begrafenissen, naast andere unieke afzettingen, waaronder een kinderbegrafenis en een voorraad menselijke tanden. Dit suggereert dat de locatie een rituele betekenis had. De ontdekking komt in een tijd waarin ons begrip van pre-neolithische culturen zich snel ontwikkelt.

De Natufiërs stonden aan de vooravond van de neolithische revolutie, de overgang naar gevestigde landbouw en domesticatie. Dit beeldje suggereert dat ze zelfs vóór deze verschuiving al complexe beelden creëerden en mogelijk animistische overtuigingen uitdrukten. Het is een venster op een wereld waar de grenzen tussen mens en dier vloeiender waren en waar de spirituele wereld actief vertegenwoordigd was in de kunst.

Het beeldje is niet alleen een artefact; het is een bewijs van de blijvende menselijke fascinatie voor de natuurlijke wereld en de mysteries van de schepping. Het daagt ons uit om onze aannames over de oorsprong van het geloof en de evolutie van het menselijk bewustzijn te heroverwegen