De Amerikaanse Senaat heeft Jared Isaacman, een prominente miljardair en privé-astronaut met nauwe banden met Elon Musk, bevestigd als de 15e beheerder van NASA. De stemming van 67 tegen 30 bevestigt een verschuiving in het leiderschap van de ruimtevaartorganisatie, waardoor een pleitbezorger voor versnelde ruimteverkenning – met name missies naar Mars – aan het roer komt te staan.
Bevestiging volgt controversieel pad
De benoeming van Isaacman volgt op een turbulent nominatieproces, georkestreerd door voormalig president Donald Trump. Trump nomineerde Isaacmans naam aanvankelijk en trok deze vervolgens in, om hem later dit jaar weer aan te stellen. Tijdens zijn hoorzittingen in de Senaat benadrukte Isaacman de urgentie van het herwinnen van de voorsprong van de VS op het gebied van ruimteverkenning, met name door China vóór het einde van het decennium op de maan te verslaan.
Interne conflicten en politieke afstemmingen
Deze stap komt terwijl NASA de interne machtsstrijd navigeert. Waarnemend NASA-chef Sean Duffy, die tevens leiding geeft aan het Amerikaanse transportdepartement, had erop aangedrongen de ruimtevaartorganisatie onder het permanente toezicht van zijn bureau te brengen, een plan dat door de bevestiging van Isaacman feitelijk werd stopgezet. De inspanningen van Duffy vielen samen met de spanningen tussen NASA en SpaceX, waarbij de afdeling Transport naar verluidt alternatieve aannemers zoals Jeff Bezos’s Blue Origin zou overwegen vanwege de waargenomen vertragingen van SpaceX bij het nakomen van zijn NASA-verplichtingen.
Eerdere tegenslagen en heropleving
De nominatie van Isaacman werd in mei tijdelijk ingetrokken na een publiek dispuut tussen Musk en Trump. Trump noemde Isaacmans eerdere donaties aan Democratische kandidaten publiekelijk als reden om zijn naam in te trekken. Isaacman kwam de afgelopen maanden echter opnieuw naar voren als kandidaat, waarbij hij naar verluidt bondgenoten binnen de regering gebruikte om zijn positie veilig te stellen. De Wall Street Journal meldde dat zijn bondgenoten agressief lobbyden voor zijn bevestiging.
Deze bevestiging markeert een duidelijke afstemming tussen de regering en de leiders van de particuliere ruimtevaartindustrie, wat een toekomst suggereert waarin NASA steeds meer afhankelijk is van commerciële partnerschappen om zijn doelen te bereiken. De verschuiving roept vragen op over de balans tussen publieke en private belangen bij ruimteverkenning, evenals over de strategische benadering van het agentschap om met China te concurreren.
