Herschrijven van de menselijke stamboom: een strijd om namen en soorten
De algemeen aanvaarde “stamboom” van oude mensen is al tientallen jaren in steen gebeiteld, en een nieuwe golf van ontdekkingen en verschillende interpretaties dagen gevestigde classificaties uit. Het geval van de Denisovans, oude homininen die tot voor kort vooral bekend waren uit beperkte skeletfragmenten, benadrukt deze instabiliteit. Een grote doorbraak in juni vond plaats toen moleculair bewijs een eerder mysterieuze schedel uit China verbond met deze ongrijpbare groep, waardoor de Denisovans effectief een herkenbaar gezicht kregen – of zo leek het.
Deze schijnbaar definitieve identificatie wordt echter betwist door antropoloog Christopher Bae van de Universiteit van Hawai ‘ i in Mānoa. Hij gelooft dat de schedel geclassificeerd moet blijven binnen een andere soort, Homo longi, wat het voortdurende debat aantoont over hoe onze oude voorouders te categoriseren. Bae staat centraal in dit debat en zijn team heeft onlangs voorgesteld twee nieuwe soorten aan de mix toe te voegen: Homo bodoensis en Homo juluensis.
Deze voorstellen hebben controversie veroorzaakt, deels omdat Bae en zijn collega ‘ s de traditionele regels voor het benoemen van soorten hebben betwist. Hij stelt dat deze regels verouderd zijn geworden en geen rekening houden met de noodzaak om aanstootgevende namen te laten vallen of de uitspreekbaarheid en duidelijkheid te garanderen. Zijn perspectief onderstreept een breder probleem: kan rigide naleving van gevestigde wetenschappelijke regels de vooruitgang in het begrijpen van de complexiteit van de menselijke evolutie belemmeren?
Bae ‘ s Journey: oorsprong en de zoektocht naar begrip *
Bae ‘ s passie voor het begrijpen van de menselijke oorsprong komt voort uit een persoonlijke reis. Geboren in Korea en geadopteerd door een Amerikaans gezin nadat hij als baby was verlaten, ervoer hij een diep verlangen om zijn eigen achtergrond te ontdekken. Nadat het adoptiebureau hem de toegang tot informatie over zijn biologische ouders had ontzegd, vond hij troost en doel op het gebied van biologische antropologie, een discipline die hem in staat stelt de menselijke oorsprong te verkennen, zelfs in afwezigheid van volledige informatie – die zijn eigen onvolledige persoonlijke geschiedenis weerspiegelt.
“Het fundamentele doel van de paleoantropologie is om het verleden te reconstrueren, zelfs zonder alle puzzelstukjes… In mijn eigen geval ben ik in Korea geboren, daarna ben ik in de steek gelaten… Maar toen volgde ik een cursus Inleiding tot biologische antropologie, en ik vond een veld waar ik de oorsprong kon verkennen.”
** Uitdagende gevestigde classificaties: * Homo bodoensis en * Homo juluensis **
Twee soorten die vaak worden besproken in de context van menselijke afkomst zijn Homo heidelbergensis en Homo rhodesiensis. In 2021 stelde Bae ‘ s team voor om beide te vervangen door één nieuwe soort, Homo bodoensis. Deze suggestie kwam voort uit het observeren dat Homo heidelbergensis een “afvalmand taxon” was geworden— een catch-all categorie voor fossielen uit een specifieke periode die netjes pasten in gevestigde categorieën zoals Homo erectus, Homo neanderthalensis of Homo sapiens.
De reactie op dit voorstel was gemengd, waarbij sommigen de noodzaak van een bredere discussie prijzen, terwijl anderen het als ongegrond afwijzen. Niettemin resulteerde een workshop in 2023 met 17 paleoantropologen in overeenstemming dat Homo heidelbergensis opnieuw moet worden overwogen en dat Homo rhodesiensis, vanwege de koloniale geschiedenis van zijn naamgenoot, uit wetenschappelijk gebruik moet worden verwijderd.
De Internationale Commissie voor Zoologische nomenclatuur (ICZN), het orgaan dat verantwoordelijk is voor het beoordelen van dergelijke gevallen, heeft zich tegen deze veranderingen verzet en beweerd dat het de soortennamen niet zal intrekken op basis van ethische bezorgdheid. Bae betwistte dit besluit en benadrukte een fundamenteel conflict tussen het verlangen naar inclusieve wetenschappelijke praktijken en de naleving van de traditionele richtlijnen door het ICZN.
Het belang van namen: van Hitlerkevers tot Xujiayao *
Het debat over wetenschappelijke namen is niet alleen een academische oefening. Bae illustreert de mogelijke gevolgen van ongepaste namen met behulp van het voorbeeld van een kever uit Slovenië, oorspronkelijk vernoemd naar Adolf Hitler. Tegenwoordig zijn deze kevers gewilde verzamelobjecten onder neonazi ‘ s, waardoor de soort mogelijk tot uitsterven wordt gedreven. Dit onderstreept de noodzaak van Namen die respectvol, toegankelijk zijn en niet onbedoeld bijdragen aan schadelijke ideologieën.
Bae pleit voor een meer samenwerkende benadering van het benoemen, waarbij wetenschappers worden aangemoedigd om met lokale medewerkers te overleggen om namen te kiezen die zowel wetenschappelijk nauwkeurig als cultureel aanvaardbaar zijn. Hij gelooft dat de trend zal verschuiven naar Namen die gemakkelijker uit te spreken en te begrijpen zijn, wat zal leiden tot een bredere toegankelijkheid en een beter begrip van de menselijke evolutie.
** Recente controverses: Xujiayao en de Denisovan connectie**
Bae en zijn collega ‘ s kwamen onlangs nog meer uitdagingen tegen bij het ICZN toen ze een nieuwe soort voorstelde op basis van fossielen uit Xujiayao, China. Onderzoekers ontdekten verschillende hominien fossielen op deze site in de jaren 1970, en na gedetailleerde analyse, inclusief virtuele reconstructie van een schedelfragment, concludeerde Bae ‘ s team dat deze fossielen een voorheen onbekende soort vertegenwoordigden.
Hoewel ze aanvankelijk * Homo xujiayaoensis * voorstelde, een naam afgeleid van de naam van de site, kozen ze uiteindelijk Homo juluensis, wat “groot hoofd” betekent, in de overtuiging dat de eerste moeilijk uit te spreken zou zijn voor niet-Chinese sprekers. Zelfs deze keuze leidde echter tot controverse, omdat de geaccepteerde wetenschappelijke nomenclatuur de toevoeging van een “i” aan het einde van namen vereist, wat leidt tot mogelijk verwarrende uitspraken.
Bovendien hebben de xujiayao-fossielen opvallende overeenkomsten met Denisovan-kiezen, wat leidt tot speculaties over een mogelijk verband. Recent onderzoek heeft dezelfde denisovaanse fossielen gekoppeld aan Homo longi, een alternatieve interpretatie die door veel onderzoekers wordt ondersteund. Bae benadrukt echter dat genetische eiwitanalyse voor de identificatie van soorten op dit niveau van onderscheid vatbaar is voor fouten.
Hij blijft voorstander van * Homo longi en moedigt verder onderzoek aan om te bepalen of de fossielen uit Xujiayao en Xuchang moeten worden toegewezen aan Homo longi of Homo juluensis, waarbij hij de huidige trend onder Homo longi * voorstanders opmerkt om alle fossielen in deze enkele soort op te nemen.
** Geconfronteerd Met Kritiek: Een Dikke Huid**
Ondanks aanzienlijke kritiek blijft Bae onverschrokken en benadrukt het belang van veerkracht in het licht van tegengestelde opvattingen.
“Op dit punt in onze carrière hebben we een dikke huid ontwikkeld.”
Het voortdurende debat rond de naamgeving en classificatie van oude menselijke soorten onderstreept de complexiteit van het interpreteren van het fossielenbestand en de noodzaak van open dialoog, inclusiviteit en de bereidheid om gevestigde normen uit te dagen in het streven naar een vollediger begrip van de menselijke evolutie
