Wykazano, że lek stosowany od dziesięcioleci w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, hydralazyna, hamuje kluczowy enzym związany z agresywnym glejakiem wielopostaciowym, jedną z najbardziej śmiercionośnych postaci raka mózgu. Odkrycie dokonane przez naukowców z Uniwersytetu w Pensylwanii rzuca światło na mechanizm działania leku i otwiera drzwi do nowych metod leczenia raka.
Nieoczekiwany mechanizm
Przez wiele lat mechanizm działania hydralazyny pozostawał niejasny. Naukowcy wiedzą teraz, że blokuje dioksygenazę 2-aminoetanotiolową (ADO), enzym wykorzystywany przez nowotwory do skuteczniejszego rozprzestrzeniania się. ADO działa jak „sygnał alarmowy”: gdy spada poziom tlenu, wyzwala reakcję, która zwęża naczynia krwionośne, niszcząc białka RGS. Guzy glejaka wielopostaciowego rozwijają się dzięki temu procesowi, wytwarzając substancję chemiczną zwaną hipotauryną, która pomaga im przetrwać i oprzeć się leczeniu.
Jest to istotne, ponieważ nie było wcześniej znanych inhibitorów ADO. Zdolność hydrazyny do hamowania ADO in vitro zatrzymała rozwój glejaka wielopostaciowego, wskazując na potencjalny nowy sposób kontrolowania rozprzestrzeniania się raka.
Dlaczego to ma znaczenie: od stanu przedrzucawkowego po guzy mózgu
Skuteczność hydralazyny w leczeniu stanu przedrzucawkowego, niebezpiecznego stanu wysokiego ciśnienia krwi u kobiet w ciąży, odpowiedzialnego za 5-15% zgonów matek na całym świecie, jest obecnie poznana na poziomie molekularnym. Lek obniża ciśnienie krwi zapobiegając rozpadowi białek RGS, utrzymując otwarte naczynia krwionośne.
Ta podwójna korzyść wynikająca z leczenia zarówno nadciśnienia, jak i potencjalnego raka mózgu, może prowadzić do opracowania lepszych leków z mniejszą liczbą skutków ubocznych. Odkrycia te wyjaśniają również, dlaczego hydralazyna dobrze działa na stan przedrzucawkowy, umożliwiając opracowanie bezpieczniejszych i bardziej spersonalizowanych metod leczenia.
Kolejne kroki i perspektywy na przyszłość
Chociaż wyniki są obiecujące, mają one charakter wstępny. Konieczne są badania kliniczne w celu oceny działania hydralazyny u pacjentów z glejakiem wielopostaciowym. Jednak odkrycie daje przewagę w opracowaniu nowych terapii przeciwnowotworowych opartych na tym mechanizmie.
„Rzadko zdarza się, aby stary lek na układ sercowo-naczyniowy nauczył nas czegoś nowego o mózgu” – mówi chemik Megan Matthews, „ale mamy nadzieję osiągnąć to — znaleźć niezwykłe powiązania, które mogą prowadzić do nowych rozwiązań”.
Ostatecznie zrozumienie hydralazyny może umożliwić atak na mechanizmy obronne glejaka wielopostaciowego, minimalizując jednocześnie szkody dla zdrowych komórek, dając nadzieję na chorobę o ograniczonych możliwościach leczenia.
